آجر سفالی در قزوین از قدیمی ترین مصالح ساختمانی است که قدمت آن بنا به عقیده برخی از باستان شناسان به ده هزار سال پیش می رسد.
در ایران بقایای کوره های سفال پزی و آجر سفال سفال پزی در شوش و سیلک .کاشان که تاریخ آنها به هزاره چهارم پیش از میلاد می رسد پیدا شده است. همچنین نشانه هایی از تولید و مصرف آجر سفال در هندوستان به دست آمده .که حاکی از سابقه شش هزار ساله آجر سفال سفال در آن کشور است وازه آجر سفال بابلی و نام خشت هایی بوده. که بر روی آنها منشورها قوانین و نظایر آنها را می نوشتند. گمان می رود نخستین بار از پخته شدن خاک دیواره ها و کف اجاق ها به پختن آجر سفال پی برده اند .
کوره های آجر سفال پزی ابتدایی بی گمان از مکان هایی تشکیل می شده. که در آن لایه های هیزم و خشت متناوبا روی هم چیده می شده است.
فن استفاده از آجر سفال ازآسیای غربی به سوی غرب مصر و سپس به روم و به سمت شرق هندوستان و چین رفته است .
در سده چهارم اروپایی ها شروع به استفاده از آجر سفالی در قزوین کردند .ولی پس از مدتی از رونق افتاده و رواج مجدد از سده 12 میلادی بوده. که ابتدا از ایتالیا شروع شد در ایران باستان ساختمان های بزرگ و زیبایی بنا شده اند که پاره ای از آنها هنوز پا بر جا هستند.
آجر سفالی در قزوین خوب باید در برخورد با آجر سفال دیگر صدای زنگ بدهد صدای زنگ نشانه سلامت توپری و مقاومت و کمی میزان جذب آب آن است خوب باید در آتش سوزی مقاومت کند و خمیری و آب نشود رنگ خوب باید یکنواخت باشد و همچنین باید یکنواخت و سطح آن بدون حفره باشد سختی آجر سفال باید به اندازه ای باشد که با ناخن خط نیفتد.
کوره تنوره ای،کوره هوفمان و کوره تونلی
قابل ذکر است که کوره های تونلی مدرن ترین کوره های آجر سفال پزی می باشند که در آنها سرامیک های ممتاز و صنعتی نیز می پزند .